De mindere kant van Suriname

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven en dat is een goed teken want, ik verveel me dus vooral niet. Wat wel inhoud dat ik inmiddels weer ontzettend veel gezien/meegemaakt heb dus vandaar dat ik alles denk ik maar even in een paar verschillende blogs op ga splitsen. 

Tot nu toe heb ik bijna alleen maar geschreven over alle mooie en prachtige dingen die ik tot nu toe heb gezien in Suriname. Maar helaas zijn er ook veel minder mooie dingen aan dit land. Dingen die er wel bij horen en die ik jullie toch ook graag wil vertellen.

• Ten eerste de economie. Over of Suriname echt tot een derde wereldland behoort bestaat enige discussie, maar toch zegt dit al genoeg over hoe de economie in dit land gesteld is. Er zijn ontzettend grote verschillen tussen arm en rijk. In sommige straten zie je de mooiste villa's staan en een klein stukje verder (soms zelfs het huis ernaast) staat er weer een houten krotje of zelfs een vrachtcontainer waar mensen in moeten wonen. Of mensen die helemaal geen huis hebben en voor het ziekenhuis op een plateautje gaan liggen in, ik denk de hoop, geholpen te worden. Kindjes die rondlopen met vieze kleding of geen zeep hebben om zich goed te kunnen wassen. Mensen die ontzettend graag op reis willen om eens wat anders van de wereld te zien of graag naar Nederland willen komen om hun familie op te zoeken, maar hier simpelweg het geld niet voor hebben..
• Criminaliteit. Criminaliteit is nog steeds een aardig groot probleem in Suriname. Zo gaat het van iets kleins als het laten stelen van een fiets voor een paar SRD's door een junkie zodat hij weer wat kan kopen, naar een ontzettend grote straatroof die hier afgelopen maandag nog plaatsgevonden heeft met dikke kalasjnikovs. Maar bijvoorbeeld ook het rijden met drank op wat hier voor velen de normaalste zaak van de wereld is. Daarnaast vinden er veel inbraken plaats, vandaar ook dat ons huis afgezet is met prikkeldraad en glasscherven boven op de muur en de poort altijd gesloten moet zijn. 
• De gezondheidszorg. Dit maak ik natuurlijk door mijn stage intensief mee. De zorg hier is in vergelijking met Nederland gewoon slecht te noemen, daar hoef ik geen doekjes om te winden. Het loopt om het simpel te zeggen een behoorlijk aantal jaren achter op Nederland. Ook hier zie je de armoede weer terugkomen, het ziekenhuis heeft weinig geld wat betekent dat er af en toe niet de juiste medicatie ingekocht kan worden, wat er weer voor zorgt dat patiënten soms niet op die manier behandeld kunnen worden zoals de arts dat zou willen. Daarbij is de kennis van de verpleegkundigen hier over het algemeen een behoorlijk stuk slechter. Ook is er een gedoe met de verzekeringen hier. Zij vergoeden nauwelijks meer iets van de zorg, waardoor de patiënten zelf ontzettend veel moeten betalen. Geld wat ze niet hebben en daardoor komen ze ook veel minder snel naar het ziekenhuis. Dit in combinatie met dat de meeste mensen zelf veel te weinig kennis hebben over ziektebeelden zorgt voor situaties die me regelmatig naar het hart grijpen. Een voorbeeld hiervan is de casus van een meisje van 18 jaar die in het begin van mijn stage al op de afdeling lag. Ze had constant dalende trombocyten en een veel te laag Hb (dingetjes in het bloed die te maken hebben met het aanmaken van bloed door het beenmerg). Na behoorlijk wat bloedtransfusies en op aandringen van haar ouders mocht dit meisje naar huis, mits zij weer op controle zou komen. Dit meisje is nooit voor controle geweest, waarna zij na een paar weken in ontzettend slechte en levensgevaarlijke toestand binnen gebracht werd in het ziekenhuis. Trombocyten en Hb beide ontieglijk ver gedaald. Dit meisje blijkt plastische anemie of leukemie te hebben. Iets wat hier in Suriname niet behandeld kan worden en waarvoor ze naar Colombia of Nederland over zou moeten om de behandeling te krijgen die ze nodig heeft. Aangezien zij het geld er niet voor hebben gaat dit niet gebeuren en betekend dit dat dit meisje binnen aanzienlijke tijd zal overlijden..
• Kindermishandeling. Kinderen worden vaak seksueel misbruikt. Wat, naast een vreselijk trauma, tot gevolg heeft dat kinderen (vooral in de binnenlanden) soms op 12-jarige leeftijd al kinderen krijgen. Ook worden kinderen hier vaak nog met stokken geslagen wanneer ze zich niet gedragen naar de wensen van hen ouders of het internaat waar ze in zitten. 
• Respect tegenover vrouwen. Dit is vooral een heel groot cultuurverschil en staat daarom misschien niet geheel terecht tussen dit rijtje omdat dit nou eenmaal de manier is hoe zij leven. Omdat ik het wel zie als een behoorlijk slecht ding zet ik 'm er toch maar bij. In de binnenlanden is het nog steeds normaal dat mannen meerdere vrouwen hebben. De vrouwen weten dit en accepteren dit dan ook, maar wel bestaat er jaloezie onder de verschillende vrouwen. Laatst had ik bijvoorbeeld een patiënt met een CVA die dacht dat dit kwam doordat ze behekst was door de andere 'eerste' vrouw van haar vriend vanwege jaloezie omdat zij nu ook een kind had met dezelfde man. Binnen de dorpen wonen vrouwen apart, samen met de kinderen. De man gaat immers telkens weer naar een andere vrouw toe, waardoor de opvoeding van de kinderen grotendeels op de vrouw neerkomt. Kinderen moeten hier dan uit huis wanneer ze ongeveer 15 jaar zijn omdat anders alle kinderen niet meer in huis passen. Dan gaan ze toch naar de vader of gaan ze op zichzelf wonen. Één van de redenen die genoemd werd over dat mannen meerdere vrouwen moesten hebben is omdat wanneer de vrouw ongesteld is zij onrein is. Dit houdt in dat de vrouw in weer een ander apart huis moet verblijven, geen vuur mag maken en dus ook geen eten kan maken voor de man. Die man kan blijkbaar zelf geen eten koken en moet dus wel een andere vrouw hebben die eten voor 'm kan maken. Natuurlijk kan de man ook geen seks hebben met een onreine vrouw, wat voor hen ook wel een vervelend dingetje is (die heb ik er zelf bij bedacht, dat hebben ze niet zo uitgesproken). Toen ik vroeg of de vrouw dan ook meerdere mannen mocht hebben werd ik heel vreemd aangekeken. Rare vraag ook, absoluut niet mogelijk namelijk. Toen ik vertelde dat ik het allemaal nogal vreemd vond werd ik wederom raar aangekeken want het werd uitgelegd als in dat de man gewoon heel veel liefde voor alle vrouwen kan hebben en dat de liefde voor iedere vrouw gewoon hetzelfde is. Juist. Ik snap 'm nog steeds niet helemaal, maar heel bijzonder om dit allemaal te horen. (Dit gaat overigens wel echt over de binnenlanden, daar waar ze nog behoorlijk primitief leven. In de stad komen vrouwen steeds meer voor zichzelf op. Hoeerey!) 

Zo, dat vind ik wel weer even genoeg. Het zijn behoorlijk heftige dingen, die doen beseffen hoe goed wij het getroffen hebben dat wij in een land als Nederland geboren zijn. Daar waar niet direct onze toekomst voorbij is bij een dergelijke situatie als van het meisje dat ik beschreef. Daar waar nog steeds veel arme mensen wonen maar er voor hen bepaalde voorzieningen vanuit de overheid zijn zodat ze niet zover komen dat ze van een vrachtcontainer hun huis moeten maken. Daar waar een kinderbescherming is en waar vrouwen gelukkig over het algemeen beter behandeld worden.