De eerste indrukken

Na een paar dagen in Suriname te hebben doorgebracht vind ik het tijd om jullie wat te vertellen over de dingen die ik tot nu toe heb beleeft. Dus daar gaan we dan:

Heel veel hebben we nog niet gedaan. Wat door de stad gefietst om de boel te verkennen, aan het zwembad gelegen en wezen stappen. Klinkt saai, maar het is alles behalve dat. De dagen vliegen voorbij en je bent vooral bezig met heel veel indrukken opdoen. Dus als je hier al af wilde haken, ik denk dat het best de moeite waard is om nog even door te lezen. :-)

De reis is prima verlopen. Eenmaal aangekomen voelde het alsof we een warme douchecabine binnenliepen toen we het vliegtuig uitstapten. Zo warm is het hier (vandaag overdag 37 graden) en zo ontzettend hoog is de luchtvochtigheid. Ons welkom was echter iets minder warm aangezien wij nog nooit begrepen hebben dat je op een vliegveld wegens de veiligheid niet mag roken. Een Surinaams mannetje kwam tierend op ons afgelopen. We waren moordenaars want hadden bijna het vliegveld opgeblazen (dat ik toen mijn sigaret op de grond uit wilde drukken was al helemaal uit den boze want dat was juist waarom het niet mocht). Dus dat werd sigaretten en aanstekers inleveren. Vervolgens hebben we een uur lang in de rij kunnen wachten voor de paspoortcontroles. Toen dat allemaal achter de rug was konden we met de taxi naar ons appartement. Heerlijke wind met het raampje open en alleen de geuren die je rook waren al indrukwekkend. Kruidenachtige geuren, bbq-achtige lucht, de lucht die je in de dierentuin ruikt in het tropisch regenwoud gedeelte en helaas ook regelmatig een ontzettende putlucht. 

Het volgende wat me opviel was het verkeer. Alles rijdt hier links, verkeersregels kennen ze niet en stoplichten zijn er nauwelijks. Een drukke weg oprijden is dan voor auto's ook vaak onmogelijk waardoor ze gewoon voor een auto midden op de weg gaan staan zodat ze voorrang krijgen. Af en toe heb ik het idee dat alles tegen elkaar gaat knallen, maar tot nu toe heb ik nog geen ongeluk gezien (heb het even afgeklopt). Het fietsen hier is dus ook nog wat lastig af en toe (alleen al het eraan denken dat we aan de linkerkant moeten fietsen), het oversteken van drukke straten is voor ons een wat minder groot probleem aangezien we van alle mannen voorrang krijgen. Dat is dan naast al het geroep, ge-psst-pssst, getoeter en de vele ongepaste opmerkingen wel weer een voordeel. 

De huizen zijn heel verschillend, van ontzettend armoedige hutjes die bijna uit elkaar vallen tot grote villa's en dat staat allemaal kriskras door elkaar heen. 

De zon staat hier rechtboven aangezien we vlakbij de evenaar zitten en een schaduw is er dus ook bijna niet. Het vlak bij de evenaar zitten zorgt er ook voor dat het hier om half 7 begint te schemeren en het om 7u 's avonds al helemaal donker is.

De Surinaamse mentaliteit is inderdaad 'no spang' (ook wel 'maak je niet druk') we hebben hier een paar uur lang op onze fietsen kunnen wachten omdat de man van de fietsen tussendoor rustig pauzes ging houden. Een kapotte fiets geeft niks, dat komt allemaal wel weer goed, morgen ofzo (ook al wil je op dat moment graag weg). Begrijpen doe ik de mentaliteit wel want het is veel te warm om je ergens druk om te maken. 

Het betalen gaat hier in Surinaamse dollars, met een koers van ongeveer 1 op 4. 1 euro is dus ongeveer 4 Surinaamse dollars. Ook dat is even wennen want dan sta je in de winkel en denk je 'potverdomme ik betaal even 80 euro voor een flesje zonnebrand..' Maar da is dus nie.  

De muggen hier zijn ontzettend actief, deet of ander anti-muggenspul helpt niks. Ik tel er momenteel 23 en dat zijn geen subtiele kleine plekjes maar gewoon onmundig dikke flatsen. Erg charmant dus. Naast de muggen vliegen er ook nog weleens andere beesten naar binnen zoals een gigantische vlinder waar Nienke en ik zo van schrokken dat we het hele huis bij elkaar gegild hebben en snel onder onze klamboe's gingen zitten tot we ons bedachten dat de vlinder daarmee niet vanzelf wegging.. 

Gisteren zijn we wezen stappen bij Havanna, een club in de buurt waar veel Nederlanders, Belgen en Surinamers bij elkaar komen. Ontzettend gezellige sfeer hing er daar. Het betalen was alleen wat vreemd, voor dezelfde drankjes moesten we elke keer weer een ander bedrag betalen. Terug met de taxi (na 7u 's avonds mag je hier niet meer fietsen omdat het dan te gevaarlijk is) was ook een avontuur. Keiharde muziek aan, zingen en roken met de taxichauffeur. Een en al gezelligheid dus. 

Vandaag hebben we heerlijk uitgebrakt aan het zwembad. Hier hoopte ik toch enigzins bijgekleurd te zijn maar die hoop was snel verdwenen toen ik op de terugweg door een voorbijganger Sneeuwwitje werd genoemd.. Aangezien ik nog steeds helemaal blond ben moest die opmerking wel gericht zijn op mijn lichte huid. Daar moet dus nog even verder aan gewerkt worden. 

Ik zie dat ik al een gigantisch verhaal heb geschreven, kort en bondig is niet echt mijn ding. Sorry, ik zal er aan proberen te werken. Dus hier laat ik het voor nu even bij!

Oja, nog even één geweldig goed nieuwtje: ik heb de SHIMS beurs van school mogen ontvangen!! Het is een beurs van €1250,- waarvan er maar 1 was en waardoor één van de 15 studenten die op buitenlandse stage gingen deze beurs kreeg. Die ene persoon was ik dus! Wel hadden we van te voren afgesproken dat we de beurs zouden verdelen als één van ons 6-en (met zoveel meiden zijn we hier vanuit school) deze zou krijgen zodat de kans dat we iets kregen groter zou zijn. Helaas dus niet een ontzettend groot bedrag wat overblijft, maar dat mag de pret niet drukken.